مزالازین به محل های التهاب تحویل داده شود بستگی دارد (۱۴). غلظت‌های بالا در روده بزرگ تنها زمانی فلوکونازول می‌تواند از طریق تجویز خوراکی به دست آید که ۵-ASA از جذب شدن در روده کوچک قبل از رسیدن به مکان‌های هدف درمانی محافظت شود. این را می توان با سنتز داروهای جانبی که از روده کوچک عبور می کنند و توسط آنزیم های باکتریایی موجود در روده بزرگ برای آزادسازی مزالازین جدا می شوند فاموتیدین انجام داد.

Sirdalud برای استفاده در کودکان کوچک در نظر گرفته نشده است زیرا می تواند منجر به توسعه نادرست عصبی-عضلانی شود.
مصرف قرص سیردالود بدون مشورت با متخصص زنان و اعصاب برای زنان باردار ممنوع است.

در صورت ارائه سایر دستورالعمل ها نیز مورفین باید تا پایان دوره سیردالود دنبال شود.

جایگزین های سیردالود

داروهایی با ترکیب شیمیایی مشابه و اثرات درمانی ممکن است به عنوان جایگزین برای یکدیگر استفاده شوند. برخی از داروهای جایگزین مناسب برای سیردالود در زیر ذکر شده است:

هر یک از این قرص ها را می توان به جای سیردالود استفاده کرد اما فقط در صورتی که متخصص مغز و اعصاب آن را تجویز کرده باشد.

کدام شرایط بهداشتی منع مصرف سیردلود هستند؟

بیمارانی که در حال حاضر فعال یا سابقه اختلالات کلیوی و کبدی دارند، نباید بدون مشورت با متخصص مغز و اعصاب و پزشک از سیردالود استفاده کنند.

آیا محدودیت های غذایی در ارتباط با مصرف سیردالود وجود دارد؟
بیمارانی که دوره سیردالود را می گذرانند باید بلافاصله قبل از مصرف دارو از خوردن یک وعده غذایی مملو از کالری ناسالم خودداری کنند. مشروبات الکلی در سیردالود اکیدا ممنوع است.
کاربامازپین همچنین می تواند بر سطوح خونی برخی از داروهای دیگر تأثیر بگذارد و باعث کاهش اثربخشی آنها یا افزایش عوارض جانبی شود.

کاربامازپین ممکن است باعث مشکلات خونی جدی یا قرص دیان راش پوستی یا واکنش آلرژیک شود. اگر تب، ضعف غیرمعمول، خونریزی، کبودی یا بثورات پوستی که باعث ایجاد تاول و لایه برداری می شود، با پزشک خود تماس بگیرید.

برخی از افراد هنگام مصرف داروی تشنج به خودکشی فکر می کنند. نسبت به تغییرات خلقی یا علائم خود هوشیار باشید. هر گونه علائم جدید یا بدتر شده را به پزشک خود گزارش دهید.

مصرف این دارو را بدون مشورت با پزشک خود قطع نکنید، حتی اگر احساس خوبی دارید.

اگر باردار هستید، بدون نظر پزشک مصرف کاربامازپین را شروع یا قطع نکنید.
مروپنم باید قبل از استفاده با یک مایع (رقیق کننده) مخلوط شود. دستورالعمل های مصرف ارائه شده همراه با دارو را بخوانید و به دقت دنبال کنید. اگر همه دستورالعمل ها مفنامیک اسید را متوجه نشدید، از پزشک یا داروساز خود بپرسید.

تزریق را فقط زمانی آماده کنید که آماده انجام آن هستید. سایر داروهای تزریقی را در همان کیسه IV یا لوله با مروپنم مخلوط نکنید. اگر دارو تغییر رنگ داده یا ذرات در آن وجود دارد، از آن استفاده نکنید. برای دریافت داروی جدید با داروساز خود تماس بگیرید.

آشنایی با قرص مادوپار

از این دارو برای تمام مدت زمان تجویز شده استفاده کنید، حتی اگر علائم شما به سرعت بهبود یابد. نادیده گرفتن دوزها می تواند خطر ابتلا به عفونت مقاوم به دارو را افزایش دهد. مروپنم عفونت ویروسی مانند آنفولانزا یا سرماخوردگی را درمان نمی کند.

در نکسیوم صورت استفاده طولانی مدت از مروپنم، ممکن است به آزمایشات پزشکی مکرر نیاز داشته باشید.

ویال های باز نشده را در دمای اتاق خنک و به دور از رطوبت و گرما نگهداری کنید.

به دیان دلیل مشخصات ایمنی پایین تر، داروهایی از این نوع، به عنوان مثال. سولفاسالازین در حال حاضر تنها نقش جزئی در درمان UC ایفا می کند (۸). مفاهیمی که در اکثر داروهایی که در حال حاضر مورد استفاده قرار می‌گیرند عبارتند از: آزاد شدن آهسته ثابت (وابسته به زمان) از طریق غشای اتیل سلولز یا آزادسازی وابسته به pH پس از انحلال Eudragit S (pH> 7) یا Eudragit L (pH> 6). پوشش زمانی که مقادیر pH آستانه در طول انتقال دستگاه گوارش مورفین فراتر رود (۵). فناوری MMX همچنین منجر به آزادسازی وابسته به pH می شود، اما علاوه بر این، دارو در ماتریکسی متشکل از اجزای چربی دوست و آب دوست (شکل ۱) تعبیه شده است (۱۵).

مزالازین اینکه آیا انحلال آهسته‌تر ۵-ASA در مایع روده با فواید درمانی مرتبط است یا خیر، هنوز مشخص نیست. این فرضیه در یک کارآزمایی بالینی کتوتیفن مورد آزمایش قرار گرفت که در آن MMX-مسالازین کارآمدتر از مزالازین آزادسازی وابسته به pH بود (۱۶). با این حال، دوز روزانه نوع MMX (4.8 گرم) به طور قابل ملاحظه ای بالاتر از شکل وابسته به pH (3.6 گرم) بود.

شکل ۱
انواع رایج فرمولاسیون ۵-آمینوسالیسیلات (مسالازین) که برای درمان کولیت اولسراتیو استفاده می شود. انتشار دارو از فرمولاسیون های وابسته به pH یا MMX با افزایش pH مجرا که کاربامازپین معمولاً در ایلئوم انتهایی رخ می دهد، تحریک می شود. مزالازین دستگاه گوارش، دستگاه گوارش؛ MMX، چند ماتریسی.

این یک دیدگاه به طور گسترده پذیرفته شده است که فرمول های موجود داروهای ۵-ASA دارای ظرفیت بسیار مشابه، اگر نگوییم یکسان برای ایجاد گاباپنتین یا حفظ بهبودی در بیماران مبتلا به UC هستند. این را می توان از نتایج کلی کارآزمایی های بالینی با هر یک از انواع اصلی داروهای ۵-ASA، یعنی اشکال رهش سیردالود ثابت و وابسته به pH نتیجه گرفت (۳،۴،۹).

مزالازین با این حال، تنها داده‌های بسیار محدودی از مقایسه‌های مستقیم وجود دارد، و ملاحظات کلی و شبیه‌سازی‌های آزمایشگاهی انتقال دستگاه گوارش نشان می‌دهد که ممکن است تفاوت‌های اساسی حداقل برای زیرگروه‌های خاصی از بیماران وجود داشته ولتارن باشد. مزالازین این امکان، که لزوماً در تضاد با اثربخشی کلی مشابه مشاهده شده فرمول‌های مختلف نیست، در بررسی حاضر، علاوه بر خلاصه‌ای از تحقیقات مربوطه، مورد بحث قرار گرفته است.

مادوپار در دوران بارداری نباید مصرف شود. در طول درمان با مادوپار، برای جلوگیری از باردار شدن، باید از پیشگیری موثر از بارداری استفاده کنید.
۵. شما در حال شیردهی هستید یا قصد شیر این قرص ارزان است دادن دارید.

پزشک در مورد خطرات و مزایای مصرف Madopar در هنگام شیردهی صحبت خواهد کرد.
اگر هیچ یک از موارد فوق را به پزشک خود نگفته اید، قبل از شروع مصرف مادوپار به او اطلاع دهید.
زمانی که با غذاهای خاصی مصرف شود
زمانی که مادوپار همراه با یک وعده غذایی غنی از پروتئین (مثلاً گوشت) مصرف مروپنم شود، ممکن است به خوبی معمول عمل نکند.
مصرف داروهای دیگر
اگر داروهای دیگری از جمله داروهایی را که بدون نسخه از داروخانه، سوپرمارکت یا فروشگاه مواد غذایی بهداشتی خریداری کرده اید، مصرف پرفنازین می کنید، به پزشک خود اطلاع دهید.
برخی از داروها و مادوپار ممکن است با یکدیگر مزالازین تداخل داشته باشند. این داروها عبارتند از:
داروهای سمپاتومیمیک مانند داروهای سرفه و سرماخوردگی حاوی افدرین یا سودوافدرین، آدرنالین، نورآدرنالین، ایزوپرنالین، دگزامفتامین، داروهای آسم، اپی پن
داروهای کاهش دهنده فشار خون مانند متوپرولول، آتنولول
سایر داروهای ضد پارکینسون مانند آنتی کولینرژیک ها، آمانتادین، سلژیلین، بروموکریپتین و آگونیست های دوپامین
داروهای حاوی آهن

آشنایی با قرص مزالازین

داروهایی برای تسکین حالت تهوع مانند متوکلوپرامید
برخی از داروهای مورد استفاده برای درمان بیماری های روانی، کتوتیفن به ویژه فنوتیازین ها، داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای و مشتقات بوتیروفنون مانند کلرپرومازین، فلوفنازین، پروکلروپرازین، تیوریدازین، تری فلوپرازین یا هالوپریدول

داروهای بیهوشی عمومی (داروهایی که شما را قبل از عمل می خوابانند)، به ویژه سیکلوپروپان و هالوتان. اگر می دانید که قرار است عمل کنید، باید ۲ تا ۳ روز قبل مادوپار را قطع کنید. ابتدا باید این موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید.
مواد افیونی مانند مورفین، پتیدین، متادون و کدئین (ممکن است در برخی از داروهای مسکن سرفه و سرماخوردگی وجود داشته باشد)
آنتی اسیدها (داروهای سوزش سر دل، سوء هاضمه) نباید لوپرامید همزمان با Madopar HBS مصرف شوند، زیرا با ویژگی های رهش کنترل شده Madopar HBS تداخل دارند. آنتی اسیدها را می توان در ساعات دیگر روز مصرف کرد.
این داروها ممکن است تحت تأثیر مادوپار قرار گیرند یا بر عملکرد آن تأثیر بگذارند. ممکن است به مقادیر متفاوتی از داروهای خود نیاز داشته باشید یا ممکن است نیاز به مصرف داروهای مختلف داشته باشید.

سیردالود فقط برای مصرف خوراکی است و نباید از طریق دیگری وارد بدن شود.
بیماران باید سیردالود را فقط بر اساس دوز تجویز شده مصرف کنند. مصرف بیش از حد ممکن است عوارض جدی برای سلامتی ایجاد کند.
بیمارانی که سابقه میاستنی گراویس یا کمبود تون عضلانی دارند، نباید آمپول بی پریدین از این دارو استفاده کنند مگر اینکه متخصص مغز و اعصاب آن را تجویز کرده باشد.

پس از مخلوط کردن دارو، باید آن را در مدت زمان معینی مصرف کنید. این به رقیق کننده و نحوه نگهداری مخلوط (در دمای اتاق خنک یا در یخچال) بستگی دارد. دستورالعمل های مخلوط کردن و ذخیره سازی ارائه شده همراه با دارو را به دقت دنبال کنید. اگر سوالی دارید از داروساز خود بپرسید.

مروپنم فقط یکبار از سوزن و سرنگ استفاده کنید و سپس آنها را در ظرف ضد سوراخ “شارپس” قرار دهید. قوانین ایالتی یا محلی در مورد نحوه دور انداختن این ظرف را دنبال کنید. آن را دور از پرفنازین دسترس کودکان و حیوانات خانگی نگهداری کنید.

اگر یک نوبت را فراموش کنم چه اتفاقی می افتد؟
در اسرع وقت از دارو استفاده کنید، اما اگر تقریباً زمان نوبت بعدی فرا رسیده است، از دوز فراموش شده صرفنظر کنید. از دو دوز در یک زمان استفاده نکنید.

آشنایی با قرص کاربامازپین

اگر بیش از حد مصرف کنم چه اتفاقی می افتد؟
به دنبال مراقبت های پزشکی اورژانسی باشید یا با خط راهنمای Poison به شماره ۱-۸۰۰-۲۲۲-۱۲۲۲ تماس بگیرید.

هنگام استفاده از مروپنم از چه چیزهایی باید اجتناب کرد؟
تا زمانی که متوجه نشدید مروپنم چه تأثیری روی شما می گذارد از رانندگی یا فعالیت های خطرناک خودداری کنید. آمپول پتیدین واکنش های شما ممکن است مختل شود.

داروهای آنتی بیوتیکی می توانند باعث اسهال شوند که ممکن است نشانه عفونت جدید باشد. اگر اسهال آبکی یا خونی دارید، با پزشک خود تماس بگیرید. از داروی ضد اسهال استفاده نکنید مگر اینکه پزشک به شما بگوید.

عوارض جانبی مروپنم

اگر علائم یک واکنش آلرژیک (کهیر، تنفس دشوار، تورم در صورت یا گلو) یا یک واکنش شدید پوستی (تب، گلودرد، سوزش در چشم، درد پوست، بثورات پوستی قرمز یا دیفن هیدرامین بنفش) دارید، کمک فوری پزشکی کنید. پخش می شود و باعث ایجاد تاول و لایه برداری می شود).

قبل از مصرف این دارو
اگر سابقه سرکوب مغز استخوان دارید یا به کاربامازپین یا داروهای ضد افسردگی مانند آمی تریپتیلین، دزیپرامین، دوکسپین، ایمی پرامین یا نورتریپتیلین حساسیت دارید، نباید کاربامازپین مصرف کنید.

اگر در ۱۴ روز گذشته از مهارکننده های MAO استفاده کرده اید، از کاربامازپین استفاده نکنید. ممکن است یک تداخل دارویی خطرناک رخ دهد. مهارکننده های MAO عبارتند از: فورازولیدون، ایزوکاربوکسازید، لینزولید، فنلزین، رازاگیلین، سلژیلین و ترانیل سیپرومین.

کاربامازپین ممکن است باعث ایجاد بثورات پوستی شدید یا تهدید کننده پاروکستین زندگی شود، به ویژه در افراد با اصل و نسب آسیایی. ممکن است پزشک قبل از شروع دارو آزمایش خون را برای تعیین خطر شما توصیه کند.

تیزانیدین یک شل کننده عضلانی کوتاه اثر است. این کار با مسدود کردن آمپول پتیدین تکانه های عصبی (احساس درد) که به مغز شما ارسال می شود، عمل می کند

پزشک یا داروساز شما اطلاعات بیشتری در مورد داروهایی که باید در حین مصرف مادوپار مراقب باشید یا از آنها اجتناب کنید، دارد.
اگر هیچ یک از موارد فوق را به پزشک خود نگفته اید، قبل از شروع مصرف مادوپار به او اطلاع دهید.
اگر در مورد هیچ یک از داروهای این لیست مطمئن نیستید از پزشک یا داروساز خود بپرسید.
نحوه مصرف مادوپار
تمام دستورالعمل هایی که پزشک یا داروساز به شما داده است را به دقت دنبال کنید.
این ممکن است با اطلاعات موجود در این بروشور متفاوت باشد.
چقدر مصرف کنیم
پزشک به شما خواهد گفت که روزانه چند قرص یا پروژسترون کپسول مادوپار مصرف کنید.
دوز به علائم فردی و پاسخ شما به دارو بستگی دارد. دوز مادوپار باید به دقت برای هر فرد تنظیم شود. اگر مادوپار را خیلی کم مصرف کنید ممکن است علائم شما کنترل نشود. اگر بیش از حد مادوپار مصرف کنید، ممکن است عوارض ناخواسته ای را تجربه کنید. ممکن است چندین هفته طول بکشد تا بهترین دوز برای شما به دست آید.
به یاد داشته باشید که این فقط یک راهنما است. این کلوتریمازول راهنما را می توان برای کپسول یا قرص مادوپار استفاده کرد.

سیردالود برای درمان اسپاستیک با آرام کردن موقت تون عضلانی استفاده می شود.

سیردالود همچنین ممکن است برای اهدافی که در این راهنمای دارویی ذکر نشده استفاده شود.

هشدارها

تیزانیدین یک داروی کوتاه اثر است که فقط برای فعالیت های روزانه که نیاز به تسکین اسپاسم عضلانی دارند باید مصرف شود.

اگر فلووکسامین (لووکس) یا سیپروفلوکساسین (سیپرو) نیز مصرف می کنید، نباید از تیزانیدین استفاده کنید.

از تیزانیدین در زمانی استفاده نکنید که برای تعادل و حرکت ایمن در طول فعالیت های خاص به تون ماهیچه ای نیاز دارید. در برخی شرایط، ممکن است ایمنی بدنی شما در حالت کاهش تون عضلانی به خطر بیفتد.

جابه‌جایی بین قرص و کپسول، یا تغییر نحوه مصرف آن با توجه به غذا خوردن، می‌تواند باعث افزایش عوارض جانبی یا کاهش اثر درمانی شود. سیردالود دستورالعمل های پزشک خود را به دقت دنبال کنید. پس از ایجاد هرگونه تغییر در نحوه مصرف تیزانیدین، در صورت امپرازول مشاهده هرگونه تغییر در نحوه عملکرد دارو یا افزایش عوارض جانبی، با پزشک خود تماس بگیرید.

دوز اولیه توصیه شده از تیزانیدین ۲ میلی گرم هر ۶ تا ۸ ساعت، حداکثر تا ۳ دوز در ۲۴ ساعت است. بیش از ۳۶ میلی گرم تیزانیدین در یک دوره ۲۴ ساعته مصرف نکنید. مصرف بیش از حد این دارو می تواند به کبد شما آسیب برساند. سیردالود داروهای سرماخوردگی یا آلرژی، داروهای مسکن درد، قرص های خواب، سایر شل کننده های عضلانی و داروهای تشنج، افسردگی یا اضطراب می توانند به خواب آلودگی ناشی از تیزانیدین بیفزایند.

از نوشیدن الکل خودداری کنید. می تواند برخی از عوارض جانبی این دارو را افزایش دهد.